မိုးကိုအံတု ခဲ႕ေသာမ်က္ရည္စက္မ်ား

posted on 20th June 2009 by Sueshawine 

ႀသဂုတ္လရဲ႕ ပထမဆံုးေသာ ရက္တစ္ရက္ၿဖစ္သည္….။

အဲဒီေန႔တစ္ေန႔ ကိိုေတာ႕ ေကာင္မေလး ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေတာ႕မွ ေမ႔ေပ်ာက္ႏိုင္လိမ္႔ မည္မဟုတ္ပါ။ ရြာမလိုလို၊ မရြာမလိုလိုနဲ႕ ကလူက်ီစယ္ေနတဲ႕ မိုးေကာင္းကင္ၾကီးရဲ႕ ေအာက္မွာ ေကာင္မေလးရဲ႕စိတ္ေတြ လြပ္လပ္စြာ လြင္႕ေၿမာေနခဲ႕ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္က ကန္ေတာ္ၾကီးထဲရွိ ကန္ေရၿပင္ကို ၿဖတ္ၿပီးတိုက္ခတ္လာေသာ ေလႏုေအးေလးေတြကို ရႈသြင္းရင္း အတိတ္ကို ေမ႔ေလ်ာ႔၊ အနာဂတ္ကိုလည္း မေတြးမိပဲ ပစၥဳပန္သည္သာ သူမရဲ႕ စိတ္တို႕ေစစားရာ အရပ္ၿဖစ္၍ ေနခဲ႕ပါသည္။ ထိန္းခ်ဳပ္ဆင္ၿခင္တတ္သည္႔ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ အသိတရားေတြကို ခဏအနားေပးရင္း လြပ္လပ္ေပါ႔ပါးေနတဲ႕ စိတ္တစ္ခုကိုသာ ဆုပ္ကိုင္ထားခဲ႕ပါသည္။ အဲဒီေန႔က သူမ တံတားရွည္ၾကီးတစ္ခုကို အစမွ အဆံုးတိုင္ေအာင္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ႏွင္႕ အတူေလွ်ာက္ၿဖစ္ခဲ႕သည္။ အဲဒီ႕ခရီးသည္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ပထမဆံုးႏွင္႕ အရွည္လ်ားဆံုး ခရီးတစ္ခု ၿဖစ္ခဲ႕ပါသည္။ ေကာင္မေလး၏ ပံုမွန္စိတ္ အေၿခအေနတစ္ခု အရသာဆိုရင္ ၿဖစ္လာစရာ လံုး၀မရွိေသာ ဒီခရီးသည္ လွပေသာ မိုးသက္ေလတို႕၏ ပံ႔ပိုးေပးမႈ ႏွင္႕အတူ ၿဖစ္ေပၚလာခဲ႕ရပါသည္။ ကာလအေတာ္ၾကာေအာင္ ႏွစ္ေယာက္လံုးလွ်ိဳ႕၀ွက္လံုၿခံုစြာ သိမ္းဆည္းထားႏိုင္ခဲ႕ေသာ ခံစားမႈ အစစ္အမွန္မ်ား အားလံုးကို တူးေဖာ္အသက္သြင္းေစခဲ႕ပါသည္။ “လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ သိမ္းစည္းထားေသာ ခံစားမႈ” ဟု ဘာေၾကာင္႕ အမည္တပ္ရသနည္း ဆိုပါလွ်င္ “ပြင္႕လင္းစြာ ထုတ္ေဖာ္ႏိုင္ခြင္႕ မရွိေသာေၾကာင္႕” ဟုသာ ေၿဖရမည္ ထင္ပါသည္။ သက္ဆိုင္သူ ရွိႏွင္႕ေနၿပီး ၿဖစ္ေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဆီက ပိုင္ဆိုင္ခြင္႕မရွိေတာ႕မည္႕ အခ်စ္ေတြအတြက္ ေကာင္မေလးက သူမရဲ႕အခ်စ္ေတြကို အလံုၿခံဳဆံုး သိမ္းဆည္းလို႕ ႏွစ္္ေယာက္လံုး ရိုးသြားစြာ ေနထိုင္ႏိုင္ခဲ႕ပါသည္။ အဲဒီ႕ေန႔ေလး တစ္ေန႔သာ ရွိမလာခဲ႕ပါလွ်င္ အရာအားလံုးသည္ ပံုမွန္ေနသားတက် ေရွ႔ဆက္သြားမည္သာ ၿဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ အဲဒီေန႔တစ္ေန႔ကို သူတို႕ႏွစ္ေယာက္လံုး ၿငင္းဆိုႏိုင္ခြင္႕ မရွိစြာ ပိုင္ဆိုင္ခဲ႕ၾကရပါသည္…။

 
“ဘယ္ကိုမွ၊ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မၾကည္႕ပဲ မ်က္လံုးကို မိွတ္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ၾကည္႕ပါလား။ အရမ္းမိုက္တယ္။” ဆိုတဲ႕ ေကာင္ေလးရဲ႕ အၾကံၿပဳခ်က္အတိုင္း မ်က္လံုးစံုမွိတ္ရင္း ခပ္ေၿဖးေၿဖးေလး ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ႕ ေကာင္မေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာသည္ ၾကည္ႏူးစြာ ၿပံဳးေနခဲ႕ပါသည္။ အဲဒီ႔အခ်ိန္မွာပဲ ေကာင္မေလးရဲ႕ ေဘးကေနေလွ်ာက္လာေသာ ေကာင္ေလးရဲ႕ ဘယ္ဘက္လက္တစ္ဖက္ဟာ ေကာင္မေလးရဲ႕ ညာဘက္လက္တစ္ဖက္ကို ရုတ္တရက္ ဆုပ္လိုက္လိုက္ပါေတာ႕သည္။ ေကာင္မေလးလည္း အံ႔ၾသစိတ္နဲ႕အတူ မ်က္လံုးေတြကို ဖြင္႕လိုက္ေတာ႕မယ္႕ အခ်ိန္မွာပဲ ရုတ္တရက္ ေကာင္ေလးဆီမွ “မ်က္လံုးကို မဖြင္႕နဲ႕။ နင္႕လက္ေတြကို ငါကိုင္ထားတယ္။ ဘာမွ မၿဖစ္ေစရပါဘူး။ ဆက္သြား။” ဆိုတဲ႕ စကားသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ စိတ္ဆိုးဖို႕ အေရးေယာင္လို႕မွ မေတြးခဲ႕မိတဲ႕ ေကာင္မေလးဟာ ေကာင္ေလးရဲ႕ လက္တစ္ဖက္ကို ရုန္းဖယ္ၿခင္း မၿပဳခဲ႕ေပမယ္႕ တစ္စြန္းတစ္စ ၾကြင္းက်န္ေနေသးတဲ႕ ဆင္ၿခင္တံုတရားေလး တစ္ခုေၾကာင္႕ ၿပန္လည္ဆုပ္ကိုင္ၿခင္း မၿပဳခဲ႕ရွာေပ။

 

ေကာင္ေလးရဲ႕ႏႈတ္က ရုတ္တရက္ ထင္မွတ္မထားပဲ “နင္႕ကို ငါခ်စ္တယ္” ဆိုတဲ႕ စကားေလးတစ္ခြန္း ၾကားလိုက္ရတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေကာင္မေလးရဲ႕ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ရွိတဲ႕ေသြးေၾကာေတြ ေအးခဲသြားသလို ခံစားလိုက္ရပါသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေကာင္းကင္ၾကီးကလည္း မိုးဖြဲေလးေတြကို စတင္ရြာခ်ေနၿပီ ၿဖစ္ပါသည္။ တဆတ္ဆတ္တုန္ေအာင္ ခ်မ္းေအးလာရၿခင္းမွာ ထိခတ္လာေသာ မိုးစက္ေလးေတြေၾကာင္လား၊ ေကာင္ေလးေၿပာတဲ႕ “ခ်စ္တယ္” ဆိုတဲ႕ စကားတစ္ခြန္း ေၾကာင္႕လား ဆိုတာေတာ႕ ေကာင္မေလး မေ၀ခြဲႏိုင္ခဲ႕ပါ။ ေကာင္ေလးနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္သူနဲ႕မွ မတူတဲ႕ ခံစားမႈမ်ိဳးေတြ ေကာင္ေလးအေပၚမွာရွိႏွင္႔ခဲ႕ေပမယ္႕ အဲဒီခံစားမႈကို “အခ်စ္” လို႕ အမည္မတပ္ခ်င္ခဲ႕ သလို၊ ေကာင္ေလးရဲ႕ ႏႈတ္က “ခ်စ္တယ္” ဆိုတဲ႕ စကားတစ္ခြန္း ကိုလည္း လက္မခံရဲခဲ႕တဲ႕ ေကာင္မေလးရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ဒီအေၿခအေနၾကီးတစ္ခု နဲ႕ေတြ႕ဆံုလိုက္ရတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ထိတ္လန္႕တုန္လႈပ္လို႕ေနခဲ႕ပါသည္။ ဘယ္လိုမွ ေရွ႕ဆက္လို႕ မၿဖစ္ႏိုင္တဲ႕ အေနအထားေတြၾကားမွာ ဘယ္လိုအင္းအားမ်ိဳးေတြနဲ႕ သူတို႕ႏွစ္ေယာက ္ေရွ႕ခရီးဆက္ၾကမွာလဲ။ ဒီအေတြးခါးခါးၾကီးေတြနဲ႕ပဲ ေကာင္မေလးဟာ ေကာင္ေလးကို “နင္ ငါ႕ကိုအထင္ေသးတယ္၊ ေစာ္ကားတယ္။” ဆိုတဲ႕ စကားတစ္ခြန္းကို ကန္ေရၿပင္ကို စိုက္ၾကည္႕ရင္း ေၿပာလိုက္မိသည္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ စကားအဆံုးမွာ ေကာင္ေလးဟာ တင္းမာတဲ႕ မ်က္ႏွာထားနဲ႕ ၿငိမ္သက္သြားခဲ႕ပါတယ္။ အၿမဲၿပံဳးေနတတ္တဲ႕ ေကာင္ေလးကို မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ မၿငိဳးေစခ်င္တဲ႕ ေကာင္မေလးအတြက္ေတာ႕ ရင္မဆိုင္ခ်င္တဲ႕ အေၿခအေနတစ္ခုကို ရင္ဆိုင္ေနရတာပါပဲ။

"ငါနင္႕ကို ခ်စ္တဲ႕ အခ်စ္ေတြက အခုမွ ၿဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူး။ ေရကာတာၾကီးတစ္ခုလိုပဲ၊ နည္းနည္းခ်င္း ၿပည္႔လာၿပီး ေနာက္ဆံုးက်မွ လွ်ံက်လာတာမ်ိဳးေလ။ အခုဘယ္လိုမွ ဆက္ထိန္းလို႕ မရေတာ႕လို႕ လွ်ံက်သြားတာေလ။” လို႕ေကာင္ေလးက ၿပန္ေၿပာလိုက္တဲ႕ အခါ ေကာင္မေလးမွာ ၿပန္ေၿပာစရာ စကားလံု၀မရွိၿဖစ္ခဲ႕ရပါတယ္။ “ဒါဆိုနင္႕ရဲ႕ သက္ဆိုင္သူကေရာ” လို႕ေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည္႕လို႕ ေကာင္မေလး ေမးလိုက္မိပါတယ္။ “ဘာလို႕ အဲဒါေတြ ေလွ်ာက္ေတြးေနရတာလဲ။ ငါလည္း ငါ႕ရင္ထဲမွာ ရွိတဲ႕ အတိုင္း အခုေၿပာတယ္။ နင္လည္းနင္႕ရင္ထဲမွာ ရွိတဲ႕အတိုင္းေၿပာေလ။ အမ်ားၾကီး မေတြးပါနဲ႕” လို႕ အေၿဖမဟုတ္တဲ႕ စကားေတြကို ေကာင္ေလးဆီက ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ အေၿဖမဟုတ္ေပမယ္႕လည္း အေၿဖတစ္ခုထက္ ပိုၿပီးၿပည္႔စံုတဲ႕ စကားေတြကို ေကာင္မေလးၾကားလိုက္ရတဲ႕ အခ်ိန္မွာ တစ္ခါမွ စိတ္ကူးယဥ္မၾကည္႕ဘူးခဲ႕တဲ႕ လွပတဲ႕ အနာဂတ္တစ္ခုဟာ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးေပၚလာသလို ခံစားရပါတယ္။ “ ငါက တစ္ခုခုကို လုပ္ၿပီဆိုရင္ ေနာက္ၿပန္လွည္႕ၾကည္႕ေနမွာ မဟုတ္ဘူး“ ဆိုတဲ႕ ေကာင္ေလးရဲ႕ ကတိစကားမဟုတ္တဲ႕ တီးတိုးေရရြတ္သံတစ္ခုဟာ ေကာင္မေလး အတြက္ေတာ႕ အင္အားေတြကို ၿဖစ္ေစခဲ႕ပါတယ္။ အဲဒီေန႔က “ ခ်စ္ပါတယ္ “ ဆိုတဲ႕ အေၿဖစကားတစ္ခြန္း ေကာင္မေလးႏႈတ္က လံုး၀မထြက္ခဲ႕ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႕လည္း အၿပန္လမ္းမွာ တင္းက်ပ္စြာ ၿပန္လည္ဆုပ္ကိုင္ထားခဲ႕တဲ႕ ေကာင္မေလးရဲ႕ လက္ေတြဟာ “ ခ်စ္တယ္” ဆိုတဲ႕ စကားတစ္ခြန္း ထက္ပိုၿပီး ခိုင္မာေစခဲ႕ပါတယ္။

အဲဒီ႕ေန႔ရက္ေလးကို ႏွစ္ေယာက္အတူ ပိုင္ဆိုင္ခဲ႕ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယက္မွ မသိိတဲ႕၊ ႏွစ္ဦးတည္းသာ သိႏိုင္ေသာ ခ်စ္သူမ်ား အၿဖစ္ကို မ်က္၀န္းမ်ားႏွင္႔သာ စကားေၿပာရင္း တိတ္ဆိတ္စြာ ၿဖတ္သန္းခဲ႕ၾကပါေတာ႕တယ္။ ေကာင္ေလးနဲ႕ သူ႕သက္ဆိုင္သူအေၾကာင္း သိထားေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၾကားတြင္ ေကာင္ေလးရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ငဲ႕ကြက္ေထာက္ထားၿပီး သူတို႕အေၾကာင္းေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားဖို႕ ေကာင္မေလး ၾကိဳးစားခဲ႕ပါတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ မာန၊ ေကာင္ေလးရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာေတြသည္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ေတြထက္ ပိုၿပီးတန္ဖိုးထားသင္႕သည္ဟု ေကာင္မေလးက ယံုၾကည္ထားခဲ႕မိပါသည္။ အဲဒီ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြေၾကာင္႕ပဲ နာက်င္ခံစားခဲ႕ရတဲ႕ အခ်ိန္မ်ားတြင္ မွ်ေ၀ခံစားမဲ႕သူမရွိပဲ တစ္ေယာက္တည္း ၾကိတ္မွိတ္ၿမိဳသိပ္ရင္း ရူးမတတ္ခံစားခဲ႕ရသည္။

 

ေကာင္ေလးရဲ႕ သက္ဆိုင္သူဆီမွ ဖုန္းလာေသာ အခါမ်ားတြင္ ဖုန္းလက္ခံစကားေၿပာေနေသာ ေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကို ေငးၾကည္႕ရင္း ရင္ထဲမွာ ဆူးတစ္ေခ်ာင္း စိုက္၀င္ေနသလို ခံစားေနရေပမယ္႕၊ ေကာင္ေလး အေနခက္မွာ စိုးတဲ႕စိတ္နဲ႕ ဟန္ေဆာင္အားတင္းၿပီး ၿပံဳးေနခဲ႕တဲ႕ ေကာင္မေလးဟာ ဘ၀မွာ ဟန္ေဆာင္ၿခင္းဆိုတဲ႕ အတတ္ပညာတစ္ခုကို ပထမဆံုး တတ္ေၿမာက္ခဲ႕ပါတယ္။ တစ္ၿခားေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕ အတူတကြ ေကာင္ေလးကို စေနာက္ရင္း ေပါ႔ပါးစြာ ရယ္ေနခဲ႕တဲ႕ ေကာင္မေလးကို ၾကည္႕ေနတဲ႕ ေကာင္ေလးရဲ႕ အၾကည္႕ထဲမွာ “ နင္ ငါ႔ကို တကယ္ခ်စ္တာမွ ဟုတ္ရဲ႕လား။” လို႕ေမးေနသလိုပါပဲ။ “အားလံုးမၿမင္ႏိုင္တဲ႕ အခ်ိန္က်မွ မငိုပဲက်လာတဲ႕ မ်က္ရည္စက္ေတြကိုေတာ႕ နင္ ဘယ္ၿမင္ႏိုင္မွာလဲ ေကာင္ေလးရယ္” ေကာင္မေလးက ေတြးေနမိပါတယ္။

 

ဒီလိုနဲ႕ ေကာင္ေလးနဲ႕ ေကာင္မေလးတို႕ ပိုင္ဆိုင္ခဲ႕ဘူးတဲ႕ အမွတ္တရ ေန႔ရက္ေလးကို ၿဖတ္ေက်ာ္လာခဲ႕တာ ႏွစ္လေက်ာ္ ဆိုတဲ႕အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုကို ေရာက္ရွိလာခဲ႕ပါတယ္။ ဒီကာလေလး အတြင္မွာ ေကာင္မေလးအေနနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ လွပတဲ႕ေန႕ရက္ေလးေတြကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ႕ရသလို၊ ေၾကကြဲနာက်င္ရတဲ႕ ေန႔ရက္ေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္း ၾကံုဆံုခဲ႕ရပါတယ္။ ေကာင္ေလးက “ ဒီကမၻာေလာကၾကီး တစ္ခုလံုးမွာ ေကာင္မေလးကိုသာ အခ်စ္ဆံုးပါ” လို႕ ဘုရားေရွ႕မွာ တိုင္တည္သစၥာဆိုၿပတဲ႕ အခါ အတိုင္းအဆမရွိ ၾကည္းႏူးခဲ႕ရတဲ႕ ေကာင္မေလးရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ခြဲခြာဖို႕အတြက္ အင္းအားတစ္ခုကို ရလိုက္သလိုပါပဲ။ ဘယ္တုန္းကမွ ေပါင္းဖက္ဆံုစည္းဖို႕ မေတြးခဲ႕တဲ႕(မေတြးရဲ႕ ခဲ႕တဲ႕) ေကာင္မေလးဟာ ေကာင္ေလးနဲ႕ တစ္ေန႕တာ ဆံုေတြ႕ၿပီး လမ္းခြဲခါနီးတိုင္းမွာ မနက္ၿဖန္ဆိုတာကို မေမွ်ာ္လင္႕ရဲဘဲ မ်က္ရည္၀ဲခဲ႕ရတာ ေန႔စဥ္ေန႕တိုင္းပါပဲ။

 

ေကာင္ေလးက သူနဲ႕သူရဲ႕သက္ဆိုင္သူအေၾကာင္းကို ႏွစ္ဖက္မိဘေတြနဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀န္းတစ္ခုလံုး သိထားၿပီးသာမို႕ မရက္စက္ခ်င္ဘူးလို႕ ေၿပာလာတဲ႕ အခါ ၾကိဳေတြးထားၿပီးတဲ႕ ေကာင္မေလးက ရယ္ခ်င္လြန္းတဲ႕ မ်က္ႏွာနဲ႕ေကာင္ေလးကို ၾကည္႕ေနခဲ႕ပါတယ္။ အေနရခက္စြာ မ်က္ႏွာလႊဲထားတဲ႕ ေကာင္ေလးကို ငဲ႕ညွာစြာနဲ႕ “ ငါနားလည္ပါတယ္ “ ဆိုတဲ႕ စကားတစ္ခြန္းကိုပဲ နာက်င္စြာေၿပာၿဖစ္ခဲ႕ပါတယ္။ ပိုၿပီး အဓိပာယ္ၿပည္႔စံုေစဖို႕ အတြက္ အၿပံဳးေလးပါစြက္ၿပီး ေၿပာၿဖစ္ခဲ႕တာပါ။ ေကာင္ေလးက ဒီအၿပံဳးကို ၾကည္႕ရင္း “ နင္ ကေပ်ာ႕ည႔ံမလိုလိုနဲ႕ စိတ္အရမ္းမာတယ္၊ နင္႕ကို ငါစိတ္ခ်တယ္၊ သူကေတာ႕ ငါထားခဲ႕ရင္ အရမ္းခံစားသြားရမွာ “ လို႕ေကာင္ေလးက ႏွိမ္႕သိမ္႕သလိုလို၊ ခြင္႕ပန္သလိုလို ေၿပာလာတဲ႕ အခါမွာေတာ႕ ငိုစရာမ်က္ရည္ေတြေတာင္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားေတာ႕မတတ္ ခါးသက္သြားခဲ႕ရပါတယ္။ ဒီလိုအေၿခအေနေတြကို ေကာင္ေလးၾကိဳမေတြးခဲ႕တာလား၊။ တစ္သက္လံုး ထုတ္ေၿပာၿဖစ္မွာ မဟုတ္တဲ႕ ရင္ဘတ္ႏွစ္ခုထဲက အခ်စ္ဆိုတဲ႕ အရာကို စတင္တူးေဖာ္ဆြဲႏႈတ္ခဲ႕ၿပီးမွ “ဆႏၵတစ္ခုထက္ လုပ္သင္႕လုပ္ထိုက္တာကို လုပ္လိုက္ရတာပါ” ဆိုတဲ႕ စကားတစ္ခြန္းနဲ႕ လြယ္လြယ္ေလး အဆံုးသတ္ဖို႕ၾကိဳးစားခဲ႕သတဲ႕လား။

 

ခ်စ္ၿခင္းဆိုတာ ပိုခ်စ္တဲ႕သူကို ပိုရံႈးတယ္တဲ႕။ ေကာင္မေလးရဲ႕ မာနအရေတာ႕ ေကာင္ေလးထက္ ပိုမရံႈးခ်င္ခဲပါဘူး။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႕ ေကာင္ေလးဆီက သူမထက္ပိုမ်ားတဲ႕ အခ်စ္ေတြကို ရခ်င္ခဲ႕လို႕ပါပဲ။ ဒါေပမယ္႕ ေကာင္ေလးရဲ႕ ၿပံဳးေနတဲ႕ မ်က္ႏွာတစ္ခုကို ၿမင္ရဖို႕၊ ေကာင္မေလးလိုခ်င္တဲ႕ ေကာင္ေလးဆီက ပိုမ်ားတဲ႕ အခ်စ္ေတြကို စေတးခဲ႕ရပါတယ္။ ေကာင္မေလးကပဲ ေက်နပ္စြာ အရံႈးေပးခဲ႕႔ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ပိုရံႈးတာက ပိုေက်နပ္ဖို႕ေကာင္းတယ္ ဆိုတာကို ေကာင္မေလး သိလိုက္ရတယ္။ အရာရာကို ခြင္႕လြတ္နားလည္ ္ေပးႏိုင္လြန္းခဲ႕ၿပန္ေတာ႕လည္း အဲဒီေလာက္ထိ နားလည္ေပးလြန္းလို႕ ဆိုၿပီး ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို မေက်မနပ္ၿဖစ္ခဲ႕ရ ၿပန္တယ္ေလ။ ေကာင္မေလးက ေကာင္ေလးထက္ ပိုၿပီး သူမရဲ႕မာနကို အေလးထားတယ္လို႕ သတ္မွတ္သြားခဲ႕ ၿပန္တယ္။ ေကာင္ေလးေရ…ေကာင္မေလးဆီက နင္ ဘယ္လိုတုန္႕ၿပန္မႈမ်ိဳးေတြကို လိုခ်င္ခဲ႕တာလဲ။ နင္ဘာၿဖစ္ခ်င္ခဲ႕တာလဲ။ “ နင္႕ကို နင္႕သက္ဆိုင္သူက ထားခဲ႕ရင္လည္း ငါမာနအရ နင္႕ကို လက္မခံဘူး။ နင္က သူ႕ကိုထားခဲ႕မယ္ ဆိုရင္လည္း နင္႕ကိုအဲဒီလို လူတစ္ေယာက္အၿဖစ္ လက္မခံႏိုင္ဘူး။ နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္လံုး သေဘာတူညီစြာ ခြဲခြါဖို႕ဆိုရင္လည္း ငါလံုး၀အားမေပးဘူး။ အဲဒီေတာ႕ နင္နဲ႕ ငါနဲ႕ လက္တြဲႏိုင္ဖို႕ဆိုတာ ဒီတစ္သက္မၿဖစ္ႏိုင္ေတာ႕ဘူး။” လို႕ေသြးေအးၿငိမ္သက္စြာ ေကာင္မေလးက ေကာင္ေလးကို ေၿပာခဲ႕ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ႕ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို စူးစူးနစ္နစ္စိုက္ၾကည္႕ရင္း “ နင္ မာနၾကီးမွန္း ငါသိပါတယ္။ “ ဆိုတဲ႕စကားတစ္ခြန္းကို ၿပန္ေၿပာခဲ႔ပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္နာက်ည္းၿခင္း၊ မုန္းတီးၿခင္းမရွိပါပဲ “ ခ်စ္တယ္ “ ဆိုတဲ႕စကားကို အခါခါေၿပာရင္း လက္တြဲၿဖဳတ္ခဲ႕ၾကတဲ႕ သူႏွစ္ေယာက္ အတြက္ကေတာ႕ တိုေတာင္းလွတဲ႕ အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ ပိုင္ဆိုင္ခဲ႕ရတဲ႕ အရာတိုင္းဟာ တစ္သက္စာ လြမ္းစရာခ်ည္းပါပဲ။ တစ္ခါတစ္ရံ မေမွ်ာ္လင္႕ပဲ ၾကံဳေတြ႔ခဲ႕ရတဲ႕ အမွတ္တမဲ႕ေလးေတြဟာ အမွတ္တရေလးေတြ ၿဖစ္သြားတတ္သလို အဲဒီအမွတ္တရေတြဟာလည္း ကာယကံရွင္ေတာင္ သတိမထားမိလိုက္ပဲ အမွတ္တမဲ႕ ၿပန္လည္ေပ်ာက္ကြယ္ သြားတတ္ပါတယ္။

 

ေကာင္ေလးေရ…အၿမဲတမ္း ၿပံဳးေနတတ္တဲ႕ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အၿပံဳးေတြကိုမွ ခ်စ္မိတဲ႕ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ဟာ အဲဒီ႕အၿပံဳးေတြကို သူအၿမဲပိုင္ဆိုင္ေစႏိုင္ဖို႕ အတြက္ တစ္ေထာင္႕တစ္ေနရာကေန ရပ္ၾကည္႕ၿပီး က်န္ေနရစ္ခဲ႕လိုက္ၿပီေလ။ ေရွ႔ဆက္ရမယ္႕ ဘ၀ခရီးမွာ ေနာင္တမဲ႕စြာနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားႏိုင္ဖို႕ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္….။ ေကာင္ေလးေရ…မၾကာခင္မွာ လက္ခံရေတာ႔မယ္႕ ဖိတ္စာတစ္ေစာင္ကို ေစာင္႕ေမွ်ာ္ရင္း လြမ္းၿဖစ္ရင္ေတာင္ မငိုမိေစဖို႕ ေကာင္မေလး ၾကိဳးစားတတ္ခဲ႕ ၿပီေလ။ ဒါေပမယ္႕လည္း မိုးရာသီရဲ႕ မိုးစက္ေတြၾကားမွာ လမ္းေလွ်ာက္မိတိုင္း ေကာင္ေလးရဲ႕နာမည္ကို ေယာင္ယမ္းၿပီး တီးတိုးေအာ္ေခၚေနမိတယ္ေလ။ ဘယ္လိုပဲ ထင္ၿမင္ၾကပါေစ၊ ခ်စ္ၿခင္း၊ မုန္းၿခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္း ကင္းစြာနဲ႕ ဘ၀ရဲ႕ ေန႕ရက္ေတြကို ခံစားခ်က္မဲ႕စြာ ၿဖတ္သန္းၿဖစ္ေနတဲ႕ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကေတာ႕ ဒီကမၻာေၿမေပၚမွာ ယေန႕ထက္တိုင္ ရပ္တည္ရွင္သန္ေနဆဲပါပဲ…။ 
စူးရွ၀ိုင္


မ်က္မၿမင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆႏၵ

posted on 03th June 2009 by Myozaw
တစ္ခါကေမြးရာပါ မ်က္မၿမင္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွိသတဲ႕။ အဲဒီေကာင္မေလးက အၿမင္အာရံုခ်ိဳ႕ရြင္းလို႕ လူေတာမတိုးႏိုင္တဲ႕ သူ႕ဘ၀ကိုသူ အရမ္းအားငယ္ေနတယ္တဲ႕ေလ။ ၿပီးေတာ႕သူ႕ေဘးနားကလူေတြ ၿဖတ္သြားတိုင္း ေၿပာသံၾကားဖူးတဲ႕ ေလာကၾကီးရဲ႕ ၿမင္ကြင္းေတြကိုလည္း သူၿမင္ၾကည္႕ခ်င္တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ သူ႕ရဲ႕အထီးက်န္တဲ႕ေနရက္ေတြကို လူေတြေၿပာေၿပာေနတဲ႕ တိရစၦာန္ေတြ၊ အေဆာက္အအံုေတြရဲ႕ ပံုစံေတြကို သ႕ူဟာနဲ႕သူ စိတ္ကူးပံုေဖာ္ၾကည္႕ရင္း ေၿဖသိမ္႕ေနရတယ္ေလ။ ဒါေပမယ္႕ သူစိတ္ကူးယဥ္ၾကည္႕လို႕ မရတဲ႕ပံုပန္းသ႑န္တစ္ခုရိွေနတယ္။ အဲဒီဟာကေတာ႕ လူေတြညဘက္ေရာက္ရင္ ေၿပာၾကတဲ႕ ေမွာင္လိုက္တာကြာ မည္းေနတာပဲ ဆိုတာၾကီးကိုေပါ႕။ သူက အဲဒီ ေလာကၾကီးရဲ႕ အေမွာင္ထုဆိုတာၾကီးကို ပိုၿပီးစိတ္၀င္စားမိတယ္။ ၿပီးေတာ႕ သူမသာ မ်က္စိအလင္းရခဲ႕ရင္ အဲဒီအေမွာင္ထုဆိုတာၾကီးကို အရင္ရွာၾကည္႕မယ္ဆိုၿပီး စိတ္ကူးေတြေတာင္ ယဥ္ထားေသးတယ္ေလ။

ဒီလိုနဲ႕ တစ္ေန႕မွာ သူ႕ရဲ႕ ကံဆိုးလွတဲ႕ ဘ၀ကို ေတြးမိရင္း အားငယ္လို႕ တစ္ေယာက္တည္းငိုေနတုန္းမွာ ေကာင္္းကင္က အသံတစ္သံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ အဲဒီ႕အသံရွင္က သူ႕ကိုေတာင္းလိုရာေတာင္းဆိုၿပီး ဆုတစ္ခုေတာင္းခိုင္းတယ္။ ဒါနဲ႕ မ်က္မၿမင္မေလးလည္း ၀မ္းသာအားရနဲ႕ မဆိုင္းမတြဆုတစ္ခုကို ေတာင္းလိုက္မိတယ္။ အဲဒီဆုက လူေတြေၿပာေၿပာေနတဲ႕၊ သူအရမ္းကို ေတြ႕ခ်င္လွတဲ႕ ေလာကၾကီးရဲ႕ အေမွာင္ထုကို ၿမင္ဖူးခ်င္တယ္ဆိုၿပီးေတာ႕ေပါ႔။ ဒါနဲ႕ အသံရွင္ကလည္း ၿပည္႕ေစဆိုၿပီးေၿပာလိုက္တယ္ဆိုပါစို႕။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေကာင္မေလးလည္း အဲဒီအေမွာင္ထုဆိုတာၾကီးကို ၀မ္းသာအားရနဲ႕ ၾကည္႕လိုက္မိတယ္ေလ။ ဒါေပမယ္႕ သူဘာမွမၿမင္ရလို႕ ေကာင္းကင္ကအသံရွင္ကို သူဘာမွ မၿမင္ရေၾကာင္းေၿပာေတာ႕ အသံရွင္က မင္းၿမင္ခ်င္တဲ႕ အေမွာင္ထုဆိုတာ အဲဒါပဲဆိုၿပီး ၿပန္ေၿပာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ႕အသံရွင္လည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ေလ။ ေကာင္မေလးငိုင္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ႕ ပါးၿပင္မွာ မ်က္ရည္ေတြ လိွမ္႕ဆင္းလို႕။ ၿပီးေတာ႕ သူမမ်က္မၿမင္ဘ၀တုန္းက ၿမင္ဘူးခ်င္ခဲ႕လို႕ အႏွစ္အႏွစ္အလလ တမ္းတခဲ႕ရတဲ႕ အရာတစ္ခုဟာ သူမအရင္ဘ၀မွာ ခံစားခဲ႕ရတဲ႕၊ အရမ္းကိုမုန္းတီးစရာေကာင္းခဲ႕တဲ႕ အရာတစ္ခုပဲဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ႕ ကုန္လြန္ခဲ႕တဲ႕ အခ်ိန္ေတြကိုလည္း ေနာင္တရမိတယ္ေလ။

လူတိုင္းလိုလိုမွာလဲ ဒီပံုၿပင္ထဲက ေကာင္မေလးအတိုင္းပါပဲ။ ကိုယ္လက္ရွိေရာက္ေနတဲ႕ ဘ၀တစ္ခုကို မေက်နပ္ႏိုင္ပဲ၊ ဒီ႕ထက္ေကာင္းတဲ႕ ကိုယ္တစ္ခါမွ မရဘူးတဲ႕ အေတြ႔အၾကံဳတစ္ခုကို ရဖူးခ်င္ၾကၿပီး တစ္ခါတစ္ေလၾကေတာ႕လည္း အဲဒီဆႏၵတစ္ခုဟာ ကိုယ္႕ကို အရင္ဘ၀နဲ႕မၿခားတဲ႕ အေၿခအေနတစ္ခုကိုပဲ ၿပန္ေရာက္ေစခဲ႕တယ္ ဆိုရင္ေရာ...။

မ်ိဳးေဇာ္(၀၂.၀၅.၀၉)



ဘ ႏွင္႕ ၀
posted on 04th May 2009 by Myozaw

တစ္ေန႔ညက အိမ္မွာမီးမလာတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေစာေစာအိပ္ရာ၀င္မိသည္။ အေစာၾကီး ရွိေသးသည္မို႔ အိပ္လို႔ကမရေသးတာနဲ႔ ဟိုဟိုသည္သည္ေလ်ာက္ေတြးေနမိသည္။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ခဲ႔ဖူးေသာ စာအုပ္ေတြအေၾကာင္း၊ လူေတြအေၾကာင္း စဥ္းစားေနမိသည္၊ ေနာက္ စဥ္းစားရင္း ဘ၀ အေၾကာင္းေရာက္သြားသည္။ “ဘ၀” ဘ၀ဆိုတာကိုု လူေတြအမ်ိဳးမ်ိဳး အဓိပာယ္ ဖြင္႔တာ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားဖူးသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ဘ၀ ဆိုတာ ဘ ႏွင္႔ ၀ ေပါင္းထားတာဟုဆိုသည္။ မိခင္ဘာသာစကားကို အေၿခခံၿပီး အေပ်ာ္အပ်က္လိုလို ေၿပာၾကၿခင္းသာၿဖစ္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း ယင္းဘ၀ အေၾကာင္းကို ဆက္စဥ္းစားၾကည္႕မိသည္။

 

ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၿမန္မာစာတြင္ ဗ်ည္းအကၡရာ 'ဘ' ႏွင္႔ '၀' ကိုေပါင္းလိုက္လွ်င္ အလြန္နက္နည္း ရႈပ္ေထြးသည္႕ 'ဘ၀' ဆိုသည္ အဓိပာယ္ကို ကိုယ္စားၿပဳသည္႕ ေ၀ါဟာရတစ္ခု ကိုရသည္။ ဒီလိုဆိုလွ်င္ 'ဘ' ႏွင္႕ '၀' ကိုေရွ႔ေနာက္ မထားပဲ 'ဘ' ေနာက္မွ' ၀' ကိုဲ 'ဘ' ေပၚတင္ၾကည္႔ရင္ေရာ၊ ဒီလိုဆိုရင္ေတာ႔ 'ဘိ' ၿဖစ္သြားမည္။ ေနာက္တစ္မ်ိဳး စဥ္းစားမိသည္၊ '၀' ကို 'ဘ' ေအာက္မွာ ၀ ဆြဲအေနနဲ႔ သံုးၾကည္႔ရင္ေရာ၊ ဒီလိုဆိုရင္ေတာ႔ 'ဘ'ြ ၿဖစ္သြားမည္။ ဘ၀ ႏွင္႕မတူေတာ႕။ဘာေတြမွန္းမသိ....ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။

ေနာက္ေန႔ မနက္မိုးလင္းေတာ႔ ရုံးသြားရသည္။ ရုံးေရာက္ေတာ႔ မေန႔ညက စိတ္ကူးကို အင္တာနက္ေပၚမွ နာမည္ေက်ာ္ Social Networking တစ္ခုၿဖစ္ေသာ Facebook ေပၚတင္ၾကည္႔သည္။ “ ဘ + ၀ = ဘိ (or) ဘြ ? “ ဆိုၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႕ Facebook profile ၏ status bar ေပၚတြင္ အေၿပာင္အပ်က္လိုလို ေရးလိုက္မိသည္။ အခ်ိန္တိုတိုေလးအတြင္းမွာ Facebook မွကၽြန္ေတာ္ status ကို comment ေတြေရာက္လာသည္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဘ+၀ ကို ဘြတ္ ဟုေနာက္သည္။ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ႔ ဘိြ ဟုေၿပာသည္။ ဘာေတြမွန္း မသိၿပန္....။

ညေနအိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႕မွ မနက္က Facebook ေပၚတင္လိုက္ေသာ ဘ၀ ၏အဓိပာယ္ ကို ၿပန္စဥ္းစားၾကည္႕မိသည္။ ဘ၀ ဆိုတဲ႔အဓိပာယ္ကို ဘ ႏွင္႔ ၀ ေပါင္းၿပီး အေၿဖရွာလို႔ရပါသလား။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကူးထဲမွာေတာ႔ ဘိ ေတြ ဘြ ေတြအၿပင္ သူငယ္ခ်င္းေတြေၿပာေသာ ဘိြ ေတြ ဘြတ္ ေတြပါၿပန္ၿမင္ေရာက္မိသည္။ ဟုတ္သည္ ဘ၀ ဆိုသည္မွာ ယင္းအေၿဖအားလံုးၿဖစ္သည္။

ဘ + ၀ = ဘိ

'ဘ' ေနာက္မွ '၀' ကို 'ဘ' ၏အေနာက္တြင္ မထားပဲ 'ဘ' ေပၚတင္ၾကည္႔လ်င္ ဘိ ၿဖစ္သြားသည္။ 'ဘ' မွာ '၀' ကိုထမ္းထားရသလိုလိုနဲ႔ သနားစရာၾကီးဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ 'ဘ' မွာ '၀' ကိုထမ္းထားသည္မွာ အထုပ္အပိုးမ်ားကို မႏိုင္မနင္းထမ္းထားရေသာ အဘိုအိုတစ္ဦးႏွင္႔ တူသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း လူမႈဒုကၡ အဖံုဖံုကို ထမ္းၿပီး ဘ၀ ဆိုသည္႕ခရီးကိုသြားေနၾကရသည္ မဟုတ္ပါလား။

ဘ + ၀ = ဘြ

ဒီတစ္ခါ '၀' ကို 'ဘ' ေအာက္တြင္ ထားၾကည္႔မည္။ ဒီလိုဆိုလ်င္ေတာ႔ 'ဘြ' ၿဖစ္သြားၿပန္သည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အၿမင္တြင္ေတာ႔ 'ဘြ' ကေတာ္ေတာ္ ၾကည္႔ရဆိုးသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ တစ္နည္း ေၿပာရလ်င္ '၀'ဆြဲ ေၾကာင္႔ ဘ မွာကြတတ ၿဖစ္ေနသည္။ ၀ ကဆြဲထား၍လိုရာခရီးကို မသြားႏိုင္ၿဖစ္ေနပံုရသည္။ ဟုတ္သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုးလည္း 'ဘ' ႏွင္႔ တူသည္။ ၀ ႏွင္႔အလားသ႑န္တူေသာ သံေယာဇဥ္ေတြ၊ တဏွာရာဂေတြ စေသာႏြံေတြၾကားမွ ရုန္းကန္ေနၾကရသည္ မဟုတ္ပါလား။

ဘ + ၀ = ဘိြ

ဒီတစ္ခါေတာ႔ '၀' ကႏွစ္ခု ၿဖစ္သြားသည္။ 'ဘ' ၏အေပၚတြင္ေရာ ေအာက္တြင္ပါ ေနရာယူလာသည္။ 'ဘ' ၏ပံုမွာ အေပၚက '၀' ၏ ၀န္ကိုထမ္းထားရသည္႕ ၾကားထဲ ေအာက္က '၀' ဆြဲ၏ ဒဏ္ကိုလည္းခံေနရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၀န္းက်င္မွ လူအေတာ္မ်ားမ်ား၏ ဘ၀ မွာလည္း ယင္း 'ဘိြ' ႏွင္႔ပိုၿပီး ဆင္တူသည္ ဟုကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ တစ္ဖက္က ဘ၀ မွေပးအပ္လာေသာ မိမိမၿဖစ္မေနသည္ရမည္႔ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးမ်ားကို တစ္ဖက္ကသယ္ရင္း၊ တစ္ဖက္ကလည္း တစ္ပါးသူ၏ သံေယာဇဥ္ ေႏွာင္ၾကိဳးေတြ၏ ဆြဲငင္မႈဒဏ္ကိုလည္း ခံေနရသည္ မဟုတ္ပါလား။

ဘ + ၀ = ဘ၀
ေနာက္ဆံုးစဥ္စားမိသည္က မူရင္းစာလံုး 'ဘ၀' ၿဖစ္သည္။ အခု ဘ၀ မွာ အရင္ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိေသာ 'ဘ'ြ ေတြ 'ဘိ' ေတြ လိုၾကည္႔ရမဆိုးေတာ႔။ သူ႔ေနရာႏွင္႔ သူၾကည္႔ေကာင္းေနသည္။ 'ဘ'က '၀' ကိုထမ္းမထားသလို '၀' ကလည္း 'ဘ' ကိုဆြဲမထား။ ဒီေတာ႔လည္း 'ဘ၀' ဆိုတာရုပ္လံုးေပၚလာသည္။ ဟုတ္သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ နိစၥဓူ၀ အလုပ္ေတြကို 'ဘိ' လိုလည္း ထမ္းမထားပဲ သူ႕ေနရာသူထားၾကည္႔လ်င္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ပုထုဇဥ္လူသားေတြ၏ တဏွာကို 'ဘ'ြ လို အဆြဲမခံရေအာင္လည္း ထားႏုိင္လ်င္ ဘ၀ ဆိုတာ ရုပ္လံုးေပၚလာသည္။ ဘ၀ သည္ ကိုယ္လုပ္သင္႕ လုပ္ထိုက္တာေတြ၊ လုပ္ခ်င္တာေတြ၊ လုပ္ရမွာေတြကို သူ႔ေနရာႏွင္႔သူ ထားၿပီး လုိရာခရီးကို သြားရၿခင္းၿဖစ္မည္ဟုကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။

ထို႔ေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားခဲ႔ေသာ "ဘ+၀=" ၏ အေၿဖမွာ 'ဘ၀' ပင္ၿဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး၏ ဘ၀ေတြမွာလည္း ဘ ႏွင္႔ ၀ တို႕၏ ဥပမာမ်ားကဲ႔သို႔ပင္ ကိုလုပ္ရမည္႕ တာ၀န္၀တၱရားကိုစီကို သူ႕ေနရာႏွင္႕သူ သင္႕တင္႕ ေလွ်ာက္ပတ္ေအာင္ စီမံခန္႕ခြဲႏိုင္လွ်င္ သာယာေကာင္းမြန္ေသာ ဘ၀ မ်ားကို ကိုယ္စီ ပိုင္ဆိုင္ၾကမည္ မွာမလြဲဧကန္ပင္ ၿဖစ္ပါသည္။

မ်ိဳးေဇာ္ (၀၆.၀၂.၀၉)

 

ရုပ္ရွင္ၿဖစ္သြားတဲ႕ ၀တၱဳတစ္ပုဒ္
 
posted on 26th May 2009 by Myozaw

မတ္လ (၂၇)ရက္၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္
ဒီေန႕ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေပ်ာ္ေနတယ္ေလ။ ဘာၿဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ႕ကၽြန္ေတာ္အရမ္းကို ေတြ႔ခ်င္ခဲ႕္တဲ႕ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ အၿပင္မွာ ပထမဆံုးေတြ႕ရမယ္႕ ေန႕မို႕လို႕ပါ။ ဒါေပမယ္႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ အၿပင္မွာ တရား၀င္ ခ်ိန္းေတြ႕က်တာမ်ိဳးေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး။ ခရီးတစ္ခုကို အတူတူသြားရင္ ေတြ႕ၾကရမွာပါ။ ခရီးသြားဟန္လႊဲ ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးကို ေၿပာတာထင္ပါရဲ႕။ အခု ကၽြန္ေတာ္စီးလာတဲ႕ ကားၾကီးက ရန္ကုန္-ၿပည္ လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္း ရန္ကုန္ကေန ၿပည္ၿမိဳ႕ရွိရာ ပဲခူးတိုင္းထဲကို ဦးတည္ၿပီးေမာင္းေနတာပါ။ သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ခရီး အတူတူသြားၿဖစ္တယ္ ဆိုေပမယ္႕ စီးက်တဲ႕ ကားကေတာ႕ တစ္စီးရယ္ပါ။ ကားေပၚမွာ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ရင္း သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္စေတြ႔ခဲ႕ ၾကပံုကို ၿပန္စဥ္စားေနမိတယ္ေလ……။

ဒီလိုပါ သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္က ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးတစ္ခုေအာက္က ဌာနခြဲေတြမွာ အလုပ္လုပ္ၾကတဲ႕ ၀န္ထမ္းေတြပါ။ ဒါေပမယ္႕ သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ စေတြ႕ခဲ႕ၾကတာေတာ႕ ဒီေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီး တစ္ခုေအာက္မွာ အလုပ္အတူတူလုပ္ၾကလို႕ဆိုတဲ႕ အေၾကာင္းၿပခ်က္ေၾကာင္႕ေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး။ သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္စေတြ႕ြခဲ႕ၾကတာေတာ႕ အြန္လိုင္းေပၚမွာပါ။ ဘာေၾကာင္႕ အြန္လိုင္းမွာ ေတြ႕ခဲ႕ၾကတာလဲ ဆိုတာကိုေတာ႕ ေနာက္မွပဲ ရွင္းၿပေတာ႕မယ္ဗ်ာ။ ဒီလိုနဲ႕ သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္အရမ္းကို ခင္သြားၾကတယ္ဆိုပါေတာ႕။ ဒါေပမယ္႕ သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္က အၿပင္မွာ တစ္ခါမွ မေတြ႕ခဲ႕ဖူူးၾကပါဘူး။ သူ႕ဓာတ္ပံုေတာင္မွ သူ႕ရဲ႕ gtalk logo ထဲမွာ ၀ိုးတိုး၀ိုးတားနဲ႕ စကၠန္႕ပိုင္းေလာက္ပဲ ၿမင္ဖူးခဲ႕တာပါ။ ဒါေပမယ္႕ ကၽြန္္ေတာ္ကေတာ႕ စိတ္ထဲမွာ သူ႕ကို တိတ္တခိုး စြဲလမ္းခဲ႕မိေလရဲ႕။ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ပညာရွိက၀ိေတြေၿပာခဲ႕တဲ႕ အဆိုရွိပါတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ မ်က္စိကစတယ္တဲ႕။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ႕လည္း အၾကားအာရံုကစတယ္လို႕ ဆိုခဲ႕ပါတယ္။ အခုလို နည္းပညာေတြ တိုးတက္ေနတဲ႕ အိုင္တီေခတ္ၾကီးမွာေရာ။ အင္း gtalk ကစတယ္လို႕ ထပ္တိုးရမလိုေတာင္ ၿဖစ္ေနၿပီဗ်ာ။ ဘာပဲေၿပာေၿပာပါ ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကို စြဲလမ္းခဲ႕တာ သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ၾကားက တူညီတဲ႕ခံစားခ်က္တစ္ခု ရွိေနခဲ႕တာနဲ႕ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ နားလည္မႈေတြ ေပးႏိုင္ခဲ႕လို႕ပဲလို႕ေတာ႕ထင္ပါတယ္။ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ၿဖစ္ေနၾက ေပါ႕ပ်က္ပ်က္ ဇာတ္လမ္းေတြမ်ိဳးထဲက တစ္ခုမဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ထားပါတယ္ေလ။

တစ္ၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္စီးလာတဲ႕ ကားၾကီးလည္း ဟိုင္းေ၀လမ္းမၾကီးေပၚကေန လမ္းေဘးတစ္ေနရာကို ထိုးရပ္လိုက္ေတာ႕မွ ေန႕လည္စာစားဖို႕ အတြက္ထိုးရပ္လိုက္တာမွန္း သိလိုက္ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႕
သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ရေတာ႕မယ္ ဆိုတဲ႕အသိ၀င္လာတဲ႕ အခိ်န္မွာ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမွာ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးတဲ႕ ခံစားခ်က္မ်ိဳးခံစားလိုက္ရတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ ၁ ပတ္္ေက်ာ္ ရင္ခုန္ေစာင္႕ခဲ႕ရတဲ႕ ဒီေန႕ေလး၊ ၿပီးေတာ႕ေဟာဒီ႕ ကားၾကီးေပၚမွာ နာရီေပါင္း မ်ားစြာ စိတ္လႈပ္ရွား ၾကည္ႏူး ေမွ်ာ္လင္႕ခဲ႕ရတာေတြဟာ အားလံုးေပ်ာက္ဆံုးသြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္ေလ။ ရွင္းရွင္းေၿပာရရင္ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ခ်င္စိတ္ လံုး၀မရွိေတာ႕လို႕ပါပဲ။ ဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ဆံုးမွ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ ကားေပၚကေနဆင္းခဲ႕ပါတယ္…..။

 

လူတို္င္းလိုလိိုမွာ ကိုအရမ္းကို စြဲလမ္းခဲ႕ရဘူးတဲ႕ ၀တၱဳဇာတ္လမ္းေတြ အနည္းဆံုး တစ္ပုဒ္စီေတာ႕ ရွိၾကမွာပါေနာ္။ အဲဒီ ကိုအရမ္းၾကိဳက္တဲ႕ ၀တၱဳေတြကို ရုပ္ရွင္အၿဖစ္ အသက္သြင္းၿပီး ရိုက္ကူးလာၾကရင္ေရာ ခင္ဗ်ားတို႕ ၾကိဳက္ၾကပါအံုးမလား။ ဘယ္ေလာက္ပဲ နာမည္ၾကီး သရုပ္ေဆာင္ေတြပါပါ၊ ေခတ္မွီနည္းပညာေတြ ဘယ္ေလာက္သံုးသံုး လူတိုင္းလိုလိုကေတာ႕ ကိုအရမ္းကို စြဲလမ္းႏွစ္သက္ခဲ႕တဲ႕ ၀တၱဳေတြေလာက္ ဇတ္လမ္းဇာတ္အိမ္၊ ရိုက္ကူးေဖာ္ၿပမႈေတြဟာ မေကာင္းဘူလို႕ ထင္ၾကတာပဲေနာ္။ တစ္ကယ္ေတာ႕ ၀တၱဳဆိုတာ စာရြက္ေတြေပၚမွာ စာေရးဆရာက သူေရးခ်င္တာေတြကို စာေတြစီၿပီး စာရြက္ေတြကို ေပါင္းခ်ဳပ္ထားတဲ႕ စကၠဳထုပ္တစ္ထုပ္ ပါပဲ။ ဒါေပမယ္႕ အဲဒီၤ၀တၱဳေတြထဲက အႏွစ္သာရတစ္ခုကို စာဖတ္သူက စြဲလမ္းသြားၿပီဆိုရင္ေတာ႕ ၀တၱဳထဲက ဇာတ္ေကာင္ေတြ၊ ေနရာရႈခင္းေတြကို စာဖတ္သူက သူစိတ္ၾကိဳက္ သူနဲ႕သန္ရာသန္ရာ ဖန္တီးယူသြားၾကတာပဲေလ။ အဲဒီအခ်က္ကိုက ရုပ္ရွင္ဆိုတာနဲ႕မတူတဲ႕ အားသာခ်က္တစ္ခုပါပဲ။ ကိုယ္ဖတ္ခဲ႕ဘူးတဲ႕ ၀တၱဳေတြထဲမွာ ဇာတ္လိုက္ေတြ၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ၊ ေနရာရႈခင္းေတြကို ကိုယ္တိုင္ စိတ္ကူးယဥ္ ေပ်ာ္ေမြ႕ခဲ႕ၾကၿပီး၊ ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို ပဲရုပ္ရွင္ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္ကလည္း သူ႕စိတ္ၾကိဳက္ ဖန္တီယူတဲ႕ အခါကို႕စိတ္ထဲမွာ ဖန္တီးယူခဲ႔ဲတာေတြနဲ႕ မတိုက္ဆိုင္ေတာ႕တဲ႕ အခါ အဲဒီရုပ္ရွင္ေတြကို လက္မခံႏိုင္ ၿဖစ္ၾကေတာ႕တာပါပဲ။

အဲဒီလိုဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ေရာ။ ကၽြန္ေတာ္႔အြန္လိုင္းေပၚမွာ၊ ၅လက္မနဲ႕ ၂လက္မေလာက္သာက်ယ္တဲ႕ Gtalk chat room ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္စြဲလမ္းခဲ႕တဲ႕၊ စိတ္ကူးယဥ္ ရူးသြပ္ခဲ႕ရတဲ႕ ေကာင္မေလးကို ကၽြန္ေတာ္အၿပင္မွာေတြ႕ရင္ ေက်နပ္လက္ခံႏိုင္ပါအံုးမလား။ သူကေရာ ကၽြန္ေတာိကို ေတြ႔ရင္ လက္ခံႏိုင္ပါ႕မလာ။ ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္ကားေပၚက ဆင္းခဲ႕ပါတယ္။ ကားေပၚကဆင္းဆင္းခ်င္း သူကို႕ရွာမၾကည္႕ပဲေနၾကည္႕လိုက္မိတယ္။ ဒါေပမယ္႕ေလ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေဘးနားမွာေတာ႕ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္စြဲလမ္းခဲ႕တဲ႕ သူ႕ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြကေတာ႕ လႊမ္းၿခံဳထားပါတယ္။ သူဘယ္လိုပံုစံမိ်ဳးပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္ေဘးနားမွာ သူရွိေနတယ္ ဆိုတယ္အသိတစ္ခုနဲ႕တင္ ကၽြန္ေတာ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေက်နပ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ႕ ေရွ႕ဆက္ၿပီး သူနဲ႕ေတြ႕ရမယ္႕ ေန႕ေတြကို စိတ္ကူးယဥ္ ၾကည္႔ခဲ႕မိတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ သူဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးလည္း ဆိုတာသိလိုက္ရပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးယဥ္ထားတဲ႕ ေကာင္မေလးနဲ႕ အခုအၿပင္မွာ ၿမင္ေနရတဲ႕ ေကာင္မေလး ထပ္တူက်ပါ႔မလား။ ၀တၱဳထဲက ကိုၾကိဳက္တဲ႕ ဇာတ္ေကာင္တစ္ခုနဲ႕ ကိုယ္နဲ႕စိတ္ကူးခ်င္း ထပ္တူမက်ႏိုင္တဲ႕ ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္ ဖန္တီးထားတဲ႕ ဇာတ္ေကာင္ကို လက္ခံႏိုင္ပါအံုးမလား။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ပါ ကိုအရမ္းစြဲလမ္းခဲ႕ရတဲ႕၊ gtalk ထဲက စာေၾကာင္းေတြကို ကိုယ္တိုင္အသက္သြင္းထားတဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္ကမၻာထဲက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ သဘာ၀တရားၾကီးတစ္ခုက လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ႕ လက္ေတြ႕ဘ၀ထဲက ေကာင္မေလး ထပ္တူမက်ႏိုင္ဘူး ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ေစာေစာကတည္းက လက္ခံႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားထားၿပီးသားပါ။ ၿပီးေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းၿမတ္ႏိုးထားတဲ႕ ၀တၱဳထဲက ဇာတ္ေကာင္ေလးကို အခုလို အၿပင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕လိုက္ရတာကို ကၽြန္ေတာ္ရင္ခုန္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ႕ အရမ္းလည္း ၿမတ္ႏိုးပါတယ္။ သူ႕ကိုကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ခဲ႔မိတာ အၿမင္အာရံုတစ္ခုရဲ႕ တက္မက္မႈက စခဲ႕တာမဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ခဲ႕တာ သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ၾကားက ၿဖန္႕က်က္ထားတဲ႕ အြန္လိုင္းေပၚကေန သေႏၵတည္ခဲ႕တာလို႕ဆိုပါရေစ။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကူးထဲက ၀တၱဳတစ္ပုဒ္ ကိုအသက္သြင္းေပးခဲ႕တဲ႕ သဘာ၀ကံဇတ္ဆရာ ရဲ႕လက္ရာေၿမာက္လွတဲ႕ ရုပ္ရွင္တစ္ကားကိုလည္း လက္ခံႏိုင္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ္႕ေလ အဲဒီရုပ္ရွင္ေလးက ဇာတ္သိမ္းပိုင္းကို မေရာက္ေသးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးေမွ်ာ္လင္႕တဲ႕ ၀တၱဳထဲက ဇာတ္သိမ္းခန္းေလးကို ဘယ္သူ႕မွ အစိုးမရႏိုင္တဲ႕ သဘာ၀ကံဇာတ္ဆရာကေရာ ဖန္တီးေပးႏိုင္ပါ႕ မလားဆိုတာကိုေတာ႕......။

မိ်ဳးေဇာ္ (၂၆.၀၄.၀၉)

My Opinion
နွစ္သစ္ကူးေတာ႔မည္...
posted on 24th Nov 2008 by Myozaw

မၾကာမီတြင္ ႏွစ္ေဟာင္းကုန္ဆံုး၍ ႏွစ္သစ္ေရာက္ေတာ႔မည္။ အတိအက် ဆိုရလ်င္ သကၠရာဇ္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ကုန္ဆံုးကာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ သို႕ေရာက္ရွိေတာ႔မည္။ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ ကုန္ခါနီးတိုင္း လူေတြေၿပာေနၾက စကားတစ္ခြန္းရွိသည္ " ႏွစ္ေဟာင္းမွ အညစ္အေၾကးမ်ားကို စြန္႕ခြာၿပီး ႏွစ္သစ္ဆီသို႔ တက္လွမ္းၾကမည္ " ဟုဆိုၾကသည္။ ယခု ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ေကာ ႏွစ္ေဟာင္းမွ အညစ္အေၾကးမ်ားကို အၿပီးတိုင္းစြန္႔ခြာ သြားနုိင္ၾကပါမည္လား။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္သည္ ၿမန္မာ ႏွင္႔ ကမၻာတြင္ အေၿပာင္းအလဲေတြ အမ်ားၾကီး ၿဖစ္ေပၚေစခဲ႔ပါသည္။ ၿဖစ္ခဲ႔သမွ် အေၿပာင္းအလဲတိုင္းလိုလို ၿပႆနာ တိုင္းလိုလို ကလည္းယခုတိုင္ အေၿဖရွာမရေသးေသာ (သို႔မဟုတ္) ေရရွည္ေၿဖရွင္းၾကရမည္႕ ၿပႆနာ မ်ားၿဖစ္ေနၾကသည္။ ယင္းေၾကာင္႔ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္သို႔ မၿဖစ္မေန သယ္ေဆာင္ကာ ေၿဖရွင္းသြားရေတာ႔မည္ ၿဖစ္ေပသည္။ ဥပမာအားၿဖင္႔  ၿမန္မာႏူိင္ငံတြင္ ေမလဆန္းပိုင္းက ၿဖစ္ပြားခဲ႔ေသာ နာဂစ္မုန္တိုင္း ေၾကာင္႔ၿဖစ္ေပၚလာခဲ႕ေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ ၿပန္လည္ထူေထာင္ေရးမ်ား၊ အေမရိကန္တြင္ အစၿပဳခဲ႕ေသာ ကမၻာ႕စီပြားပ်က္ကပ္(Global Crisis) ဂယက္၊ တရုတ္ႏူိင္ငံမွ စီခၽႊမ္ငလ်င္ဒဏ္ခံေဒသမ်ား ၿပန္လည္ထူေထာင္ေရး ႏွင္႔ ကမၻာ႕ကို ၿခိမ္းေၿခာက္ခဲ႔ေသာ မယ္လမင္ဓာတ္ ပါ၀င္သည္႔ တရုတ္ႏူိ႕မူန္႕ၿပႆနာ အစရွိသည္တို႕ၿဖစ္ၾကသည္။


ထို႔အၿပင္ အေမရိကန္တြင္ ၂၀၀၈  ခုႏွစ္၊ နူိ၀င္ဘာလ ၄ ရက္ေန႔က ၿပည္သူအမ်ားေရြးေကာက္တင္ေၿမာွက္ခဲ႕ေသာ သမၼတသစ္ အိုဘားမား သည္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၂၀ ရက္တြင္ တိုင္းၿပည္တာ၀န္မ်ားကို လႊဲေၿပာင္းရယူရေတာ႕မည္ၿဖစ္သည္။ I have a dream နင႔္အစခ်ီေသာ ကမၻာေက်ာ္မိန္႕ခြန္း ႏွင္႔တိုက္ပြဲ ၀င္ခဲ႔သည္႔ မာတင္လူသာကင္း၏ အိမ္မက္ကို အိုဘားမားက Yes, We Can ၿဖင္႔ ၿဖည္႔ဆည္းႏူိင္ခဲ႔ၿပီလည္းၿဖစ္သည္။ သိုေသာ္ မစၥတာအိုဘားမား အေနၿဖင္႔ ႏူိင္ငံတိုင္း ေခါင္းခဲေနရေသာ စီးပြားေရးၿပသနာမ်ားကို ေရွ႕ဆံုးမွေနကာ တာ၀န္ယူေၿဖရွင္းရေတာ႕မည္လည္းၿဖစ္သည္။

My Story
ကၽြန္ေတာ္ ႏွင္႔ ေဆာင္းရာသီ
posted on 18th Nov 2008 by Myozaw

     ဘာလိုလိုနဲ႔ ဒီဇင္ဘာေတာင္ ေရာက္ေတာ႔မည္။ ေဆာင္း၏ ေရွ႕ေတာ္ေၿပး ၿမဴေတြေ၀ေနသည္ ကိုၿမင္ေတာ႕အလိုိလိုေနရင္း ၾကည္ႏူးမိသည္။ ေဆာင္းရာသီ တိုင္းလိုလိုက ကၽြန္ေတာ္အတြက္ ေပ်ာ္စရာမ်ား သတိရစရာမ်ားကို သယ္ေဆာင္လာေပးတတ္သည္။
     တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ေမြးဖႊားရာ ဧရာ၀တီတိုင္းမွ နယ္ၿမိဳ႕ေလးကို လႊမ္းမိသည္။ မနက္ေစာေစာထကာ အိမ္ေဘးရွိွ သေၿပပင္ႀကီး မွေၾကြ ၾကေသာ သေၿပသီးမ်ားကို ၿမဳမူန္ေတြၾကား ေကာက္ခဲ႕ၾကသည္႕ ငယ္ဘ၀ကို သတိအရဆံုးၿဖစ္သည္။ ကြယ္လြန္သြားၿပီ ၿဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေသာ အဘြားႏွင္႕ အတူတူ မီးပူစာ လံုခဲ႕ေသာေန႕ရက္မ်ားကို ၿပန္လည္ တမ္းတ မိသည္။ နယ္ဓေလ႕ အတိုင္း မနက္ ၅ နာရီေလာက္ထကာ အေမ ႏွင္႕အတူ ေစ်း၀ယ္လိုက္ ခဲ႕ရသည္မွာ လည္ေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ႕ရသည္။
     အရြယ္ေရာက္လာေတာ႕လည္းေဆာင္းရာသီက ငယ္ငယ္ကႏွင္႔ မတူေသာ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ကိုယူေဆာင္လာေပးၿပန္သည္။ အထူးသၿဖင္႔  မနက္ေစာေစာထကာ ေဆာင္းအခိုးအေငြ႕ေတြၾကား ေက်ာင္းသြားရခ်င္းမ်ိဳး အလုပ္သြားရၿခင္းမ်ိဳး ကိုကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္သက္သည္။ ေဆာင္းရာသီတိုင္းကေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ ကံေကာင္းေစခဲ႕သည္ေတာ႕မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႕ေတြ႕ၿပီးမွ သီခ်င္းေတြကို ပိုၿပီးခံစားတတ္လာသည္ ဆိုေသာ ေကာင္မေလးနဲ႕ေ၀းခဲ႕ရသည္မွာလည္း ထိုေဆာင္းရာသီပင္ ၿဖစ္သည္။ ငယ္ငယ္တုန္း ကေလာက္ ယခုေဆာင္းရာသီက ၿမဴေတြ ပိန္းပိတ္ေအာင္ မက်ေတာ႕တာ၊ မီးပူစာလုံရာေနရာမွ မခြာရက္ေလာက္ေအာင္ မေအးေတာ႕တာ ကေတာ႕ လူေတြ၏ ပေယာဂေၾကာင္႕ၿဖစ္မည္ ထင္သည္။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ ေဆာင္းရာသီကေတာ႕သူ႕သဘာ၀အတိုင္းေရာက္လာၿမဲ ေရာက္လာအံုးမည္။ တစ္ႏွစ္တြင္ တစ္ၾကိမ္တာ ၾကံဳရမည္႕ ေဆာင္းရာသီမို႕ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ခံုစြာေစာင္႕ေနမိပါသည္။
 မ်ိဳးေဇာ္ (၁၈.၁၁.၀၈)